Համամարդկային խրատներ․ Հակոբոս առաքյալի թուղթը․ Գլուխ հինգերորդ

Հարուստ լինենք, թե՝ աղքատ, մեր կյանքը, ուրախությունը, երջանկությունը և նպատակը չփնտրենք հարստության մեջ։ Հակոբոս Առաքյալը գիտեր, որ ոսկին չի ժանգոտվում, նա նկատի ուներ մեր ներքին մարդը, որը հակված է ժանգոտվելու՝ հանուն դրամի, հանուն հարստության, հանուն փառքի։ Հարստությունը կարող է դառնալ փրկության պատճառ, սակայն կարող է նա՛և արժանացնել գեհենի կրակների՝ ըստ տնօրինության ձևի։