Եթե այդ մանուկներին արգելեմ, ապա Պողոսը, Նիկոդեմոսը, Գամաղիելը և Կայիափան, որոնք դեռևս անպտուղ են, հավատի մեջ` քարի նման և հրեության մեջ` խիստ անպտուղ, սրանք պիտի խոստովանեն իմ մարդացած Աստվածությունը և բարձրաձայն պիտի բարբառեն իմ երկու` առաջին և երկրորդ գալստյան մասին:
Ի մտի ունենանք, որ Ծաղկազարդին` Տիրոջ հետևից գնացող բազմության մեջ էին ինչպես Նրան մատնողն ու ուրացողը, հարվածողն ու խաչը հանողը, այնպես էլ Նրա կողքից չհեռացողն ու փառաբանողը ու մինչև վերջ համբերողները, որոնք էլ հետագայում արժանացան Տիրոջից Պսակներ ստանալուն և կրելուն:
Եվ ի՞նչ, ցանկանում ես հավիտենական կյանքը ժառանգել և առարկում ես, թե ինչպես ներկա կյանքն արհամարհե՞մ: Ուզում ես արքայական ծիրանի հագնել և ասում ես, թե ինչպե՞ս մերկանամ ցնցոտիներիցս:
Հայտնի է, որ երբ մարդ վիշտ կամ ներքին խնդիրներ է ունենում, որոնք տանջում են նրա հոգին, կարիք է ունենում իր ներքին անցուդարձի մասին որևէ մեկին պատմելու։ Մեղքը նույնպես «խնդիր» է, ցավ և հիվանդություն:
Աստված, որ համայն աշխարհի միակ հավերժական թագավորն է, մի՞թե արդար չի հատուցելու ամեն մեկին իր արարքների համար: Դու վայր ես դրել մի զորավոր զենք՝ Աստծո վախը, և ձեռքդ ես վերցրել մի թույլ եղեգ…
Եթէ ձեր մէջ չկարողանայ ներթափանցել ձեզ նեղելու ու չարչրկելու ի զօրու որեւիցէ մի վէճ, ուրեմն դուք ապրում էք Աստծոյ համաձայն: Միայն բնութեամբ շարժուող մարդը չի կարող հոգեւոր գործեր կատարել, ո՛չ էլ հոգեւոր մարդը՝ սոսկ մարդկային գործեր.