Սատանան, չհանդուրժելով այս նոր արարածի` մարդու պատիվը, փառքը և այն սերը, որ նա վայելում էր Արարչից, որոշում է նրան ևս զրկել այդ ամենից։ Քանզի Աստված ոչ մի հրեշտակային էակի Իր պատկերը չի շնորհել և որդիության պատվի արժանացրել է միայն մարդուն։
Աստված ամեն մարդու չէ՛, որ օրհնում է և բարիքներ պարգևում։ Եթե մեկն Աստծուն ոչ հաճելի արարք թույլ տա, Աստված ինչպե՞ս կօրհնի նրան։ Իսկ խոնարհությունն այնպիսի առաքինություն է, որ առանց նրա մարդ ինչ բարի գործ էլ կատարի, չի կարող Աստծուն հաճելի լինել։
«Երբ մենք օգնություն ստանալու համար ուժգին աղաղակում ենք, բայց միևնույն ժամանակ երկու ձեռքով ամուր բռնած ենք լինում մեր երկրավոր գանձերը այնպես, որ երրորդ ձեռք չունենալով` չենք կարողանում վերցնել Աստծո տված բարիքը և օգնությունը»:
Մենք Հայր Մեր աղոթքի մեջ մեր հանապազօրյա հացն ենք խնդրում ամեն օր, և կիրակի օրերը չենք մասնակցում Պատարագի: Մի՞թե միայն նյութական հաց ենք ուզում մեր Տիրոջից: Ամեն կիրակի պետք է մասնակցենք Պատարագի և հաղորդվենք մեր Տիրոջ հետ: Ո՞վ գիտե հաջորդ կիրակի ո՞ւր կլինենք…
Շնորհավորում եմ բոլոր Հովհաննեսներին, Կարապետներին. Մկրտիչներին` իրենց անվանակոչության օրվա առթիվ և հայցում սուրբի բարեխոսությունը նրանց համար: Յանուն կանանց ծնունդների մէջ մեծի՝ Յովհաննէս Մկրտչի, եւ բոլոր սուրբերի, նրանց բարեխօսութեամբ սրբի՛ր մեզ Տե՛ր, հոգու եւ մարմնի ամէն տեսակ պղծութիւններից եւ արժանացրո՛ւ մեզ Քո ճշմարիտ երկրպագուների հետ հոգով եւ ճշմարտութեամբ երկրպագելու եւ փառաւորելու Քեզ՝ Ամենասուրբ Երրորդութեանդ ամէն:
Եթե մենք համեմատենք Աստվածածնի կյանքի փուլերը մեր կյանքի հետ, կամաչենք մեր ապրած կյանքից ու ակամայից կասենք.
Ի՜նչ նորաձևություն, ի՜նչ շքեղություն, ի՜նչ նախապատիվ աթոռներ, ի՜նչ դատարկ մեծարանքի խոսքեր, որ երբեմն լսում ենք մեր ծննդյան տոներին: