hogevor-kaycej
Արդարությո՛ւնն էլ, մեղքն էլ, մե՛ր ընտրություն է։ Հակոբոս առաքյալի թուղթը․(մաս առաջին)(5 գլուխ)

Աստված ամեն բան ստեղծելիս, ասում է․ «Լավ է»։ Միայն մարդուն ստեղծելիս, չի ասում, որ լավ է։ Նշանակում է մարդը կատարյալ չէ, այլ պետք է ձգտի կատարելության։ Սա չի նշանակում, որ մարդը անկատար է, այլ մարդը միշտ տեղ ունի առաջ գնալու իր հոգևոր կյանքի մեջ, մինչև հասնի իր Արարչին ու Փրկչին։ Այնպես, ինչպես ցորենը դառնում է կատարյալ, երբ վերածվում է հացի։
Առաջնորդները հաշիվ են տալու ձեր փոխարեն․ եբրայեցիներին. (Մաս ութերորդ) 13 րդ վերջին գլուխ․

Ինչո՞ լսել և հնազանդվել առաջնորդներին։ Ուշադիր լինենք նաև այս պատգամի վրա։ Առաքյալը չի՛ ասում հնազանդվեք, որովհետև առաջնորդը նստած է գահաթոռին, իշխանությո՛ւն ունի կարգադրելու, իրավասո՛ւ է ձեզ պատժելու, կամ՝ դուք պարտավոր եք նրան։ Այլ՝ պարզ հայերենով ասում է․ «Որովհետև նրանք հսկում են ձեր հոգիների համար, քանի որ հաշիվ են տալու ձեր փոխարեն, և նրանք ուրախությամբ թող անեն այդ բանը և ո՛չ հոգոց հանելով»։
Առջևում ահեղ դատաստանն է և լափող կրակը։ Եբրայեցիներին. (Մաս հինգերորդ) 10 րդ գլուխը․

Մկրտությամբ չե՛նք պահում խոստումը, որ հրաժարվել ենք սատանայից։ Պսակի խորհրդից հետո չենք պահում խոստումը, որ տվեցինք Աստծու Սուրբ Խորանի և Ավետարանի առաջ։ Սուրբ Հաղորդությունից հետո դարձյալ չենք պահում այն խոսքը, որ ասացինք ստանալուց առաջ, թե՝ Քո Մարմինն ու Արյունը թո՛ղ լինի ինձ քավություն և թողություն իմ մեղքերին։ Նույնիսկ չե՛նք հիշում ահեղ Դատաստանի և կատաղի կրակին վերաբերող առաքյալի խոսքերը, երբ տասնյակ հուղարկավորությունների ենք մասնակցում։