քարոզներ

Միանգամայն հայտնի է, որ ցանկություններն առհասարակ իրենց չափի և սահմանի մեջ չեն մնում, դառնում են իսկական բռնակալներ, և մարմինը, փոխանակ մեր կամքի և բանականության կողմից կառավարվելու, դառնում է ցանկությունների խաղալիք:

Օ՜ հրաշք, Դատավորը դատապարտյալների փոխարեն ներկայանում է դատի, Կյանքը ճաշակում է մահ, Արարիչը կրում է ապտակներ արարածներից: Իսկ դու, ով մարդ, անհոգ ես, ննջում և քամահրանքով ես վերաբերվում այս հրաշքներին: Չգիտես, որ եթե դու արյունդ էլ հեղես նրա համար, նույնիսկ այդ ժամանակ էլ դեռ քո պարտականություններն ամբողջովին կատարած չես լինի, որովհետև ուրիշ է արյունը Տիրակալի, ուրիշ ծառայինը: