«Անառակի կիրակին» բնորոշ է համայն մարդկությանը, որը երախտամոռ գտնվեց և հեռացավ իր Արարիչ Աստծուց: Բնորոշ է նաև յուրաքանչյուրիս, քանզի չի գտնվի մեկը, որը իր կյանքում չի
հայտնվել կրտսեր որդու կարգավիճակում:
Ես ապահով եմ, որ Աստծուն ճանաչում ու սիրում եմ, դարձյալ Ավետարանի ճշմարիտ խոսքի համաձայն, թե`«Պարծեցողը պէտք է պարծենայ նրանով, որ իմանում ու ճանաչում է Տիրոջը»
Ներողամիտ եղիր իմ հանդէպ, մարդասեր, և շնորհիր ինձ ապաշխարութեան ժամանակ արցունքով զղջում, և զօրացրու սիրտն իմ՝ իմաստութեամբ՝ խորհելու Քո օրէնքների մասին օր ու գիշեր, բարութիւն և արդարութիւն գործելու Քո առջև:
Պահեցողությունը մաքրում է հոգին, վեհացնում միտքը, չափի ու հակակշռի տակ է պահում կրքերը, ցրում է ցանկության ամպերը, մարում
է սեռական կրակը և վառում է ճշմարտության լույսը:
Օրինակ՝ աղոթքը համարվում է ամենամեծ առաքինությունը, սակայն հերիք է աղոթքի զենքը ճիշտ ուղու վրա չդնել, և սա ոչ միայն բարիքի, այլ մեծ չարիքի պատճառ կարող է դառնալ: