hogevor qarozner, hogevor karoz, hogevor karozner 2017, hogevor karoz 2017, հոգևոր քարոզներ, հոգեւոր քարոզ, հոգեվոր քարոզ, պատգամներ, 2016
ԺԸ օր Մեծ Պահք. Հաստատիր տաճարիդ հիմքը ճշմարիտ դավանությամբ, ապա` պատերը վեր բարձրացրու:
«Ամբողջ պատերազմը, որ մղվում է մեր և դևերի միջև, հանգում է Սուրբ Երրորդության ընկալմանը և ճանաչմանը: Նրանք ջանում են մեզ խանգարել գիտություն ձեռք բերելու, իսկ մենք ջանում ենք սովորել»: Եվագր Պոնտացի
Հարկ է և պատշաճ, որ Քրիստոսին երկրպագողները և Սուրբ Երրորդության անունով մկրտվածները խոստովանեն համագո Երեք Անձնավորություններին՝ Հորը, Որդուն և Սուրբ Հոգուն՝ որպես Մի Բնություն, Մի Աստվածություն և Մի Իշխանություն՝ համապատիվ և զուգափառ: Որը ոչ թե ուրիշից ստեղծված կամ հետո սկսած, ոչ էլ ցածրությունից՝ բարձրության կամ տկարությունից զորության հասած, այլ բոլոր հավիտյաններից առաջ էր, այժմ է, և կլինի անվախճան հավիտյաններում: Անեղ և անմահ էություն է՝ բնությամբ աներևույթ, սակայն արարածների համար՝ երևացող, ամեն ինչ տեսնող և ամենքից անտես: Հայրն անսկիզբ է և անծին: Որդին ծնված է Հոր բնությունից, սակայն՝ անժամանակ, ոչ թե ըստ մարդկային ախտավոր ու անցավոր ծննդի, որը մտքով իսկ անցկացնելը հայհոյություն է, ուր մնաց թե՝ խոսքով բարբառելը: Այլ ինչպես լույսը լույսից է առաջանում, և կրակը՝ կրակից, և բաժանվելով չեն օտարանում միմյանցից, այլ մի են կրակի և լույսի, ծնածի և ծնողի ճառագայթն ու ջերմությունը, և երկուսի բնությունն էլ մի է, թեև անձով զանազանվում են իրարից:
Նույնպես էլ լույս Որդին լույս Հորից է առաջ եկել ծննդյամբ, և Որդու աստվածության կրակը Հոր աստվածության կրակից տարբեր չէ, այլ միևնույնն է բնությամբ:
Իսկ Որդու ծննդյան օրինակը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ՝ խոսքի ծնունդը մարդկային մտքից, թեև այս օրինակը ևս ամբողջությամբ չի համապատասխանում ճշմարտությանը: Այս պատճառով էլ ասվում է Բան՝ ծնունդի անապական լինելու համար, իսկ Որդի՝ քանզի Հոր բնությունից է և ոչ՝ նրանից օտար կամ արարած՝ ըստ Արիոսի հայհոյության:
Եվ անիմանալին իմանալու միակ միջոցը ոչ թե անքննելին քննելն է, այլ՝ հավատալը Սուրբ Գրքում ասվածներին, որոնք հաստատում են, որ աստվածային ծնունդն անհասանելի է մտքին և խոսքով՝ անճառելի: Նույնպես և Սուրբ Հոգին, ասվում է, բխում է Հորից և փառակից է Որդուն, կատարյալ Աստված, ինչպես Հայրը և Որդին: Երեք Անձնավորությունները մի կամք ունեն, մի զորություն և մի արարչություն: Հայրը կամեցավ ստեղծել երևելի և աներևույթ արարածները, Որդին անգոյից գոյացրեց, և Սուրբ Հոգին նրանց իմաստությամբ զարդարեց:
Եվ նույն Ինքը Աստծո Բանն է, որ մարդուն Իր պատկերով ստեղծեց և հանցանքից հետո երևաց նրան և բոլոր առաջին արդարներին՝ Նոյին և Աբրահամին, Իսահակին և Հակոբին, Հոբին և Մովսեսին, Ահարոնին, Հեսուին և այլ մարգարեների, և խոսեց նրանց հետ, վերջին ժամանակներում Գաբրիել հրեշտակապետի ավետիսով իջավ Կույս Մարիամի որովայնը և նրա բնությունից մարմին, հոգի և միտք առնելով՝ նոր և անճառելի միավորությամբ Իր Աստվածությանը միացրեց և մանուկի պես ինն ամիս որովայնի մեջ աճելով՝ ծնվեց որպես կատարյալ Աստված և Մարդ՝ անշփոթ էությամբ և անբաժանելի միավորությամբ, մի Քրիստոս և մի անձնավորություն՝ միացյալ երկու բնությունից: Կաթնասուն եղավ որպես մարդ և հրեշտակներից փառավորվեց որպես Աստված: Ամեն ինչի կատարիչն աշխարհի վրա շրջեց երեսուն տարի, մինչև մարդկային կատարյալ հասակին հասնելը, որպես մարդ
մկրտվեց ծառայից և Հորից ու Սուրբ Հոգուց վկայվեց որպես Բարձրյալի Որդի: Որպես մարդ փորձվեց սատանայից և որպես Աստված հաղթեց փորձողին: Քաղցեց, ծարավեց, ննջեց, արտասվեց և հոգնեց որպես մարդ՝ մարմնի օրենքներին ենթարկվելով: Կատարեց նշաններ ու հրաշքներ և ցույց տվեց աստվածային զորությունը՝ որպես կատարյալ Աստված: Կամովին չարչարվելով եկավ, և անչարչարելին մեր չարչարելի բնությամբ չարչարվեց Խաչի վրա, մահվանն անպարտականը մեռավ մեր մահկանացու մարմնով՝ կենդանացնելու մեր մեղքերով մեռած բնությունը: Աստվածությանը միացած մարդկային Իր հոգով գերեզման իջավ և կրկնակի ավերեց դժոխքը՝ դժոխքում գտնվողներին ազատություն շնորհելով, իսկ աստվածային մարմնի հարությամբ՝ մեր մահկանացու բնությանը տալով մահվան ապականությունից հարություն առնելու հույսը: Երրորդ օրը իշխանաբար հարություն առավ մեռելներից և երևաց Իր աշակերտներից տասներկուսին, յոթանասունին, հինգ հարյուրին և շատերին, որոնք Իր վկաներն ու քարոզողներն եղան աշխարհում: Եվ քառասուն օրերի ընթացքում երևալով խոսում էր նրանց հետ: Եվ քառասուներորդ օրը երկինք բարձրացավ և բարձունքներում մեր բնությամբ նստեց Հոր աջ կողմը, որից անբաժանելի էր Իր Աստվածությամբ և պիտի գա նույն մարմնով, Հոր և Իր Աստվածության փառքով՝ մեռելներին հարություն տալու և աշխարհը արդարությամբ դատելու համար՝ բարեգործներին տալով բարիքների ժառանգություն և անվախճան թագավորություն, իսկ չարագործներին՝ իրենց գործածի համեմատ հավիտենական ամոթը և տանջանքը: Եվ արդ, հավատքի այս ճշմարիտ դավանությունը մեր միջի աստվածային տաճարի հիմքն է: Իսկ բարի գործերը հիմքի վրա բարձրացած շինվածքն են, ինչպես որ Տերը Պետրոսի դավանությունը հաստատեց որպես վեմ՝ Իր Եկեղեցու իմանալի հիմք և Իրեն՝ որպես շինողի և բոլոր ազգերից Իր ընտրյալների կատարած բարեգործությունները՝ որպես շինանյութ՝ քարի, փայտի և այլ պետքերի փոխարեն:
Սբ. Ներսես Շնորհալի
(Բ) Թուղթ Ընդհանրական