Յանուն Հօր և Որդւոյ և Հոգւոյն Սրբոյ. Ամեն.
Ողջոյն ձեզ սիրելի ընթերցող ունկնդիր.
Մեր Տէրը Յիսուս Քրիստոս, Իր ուսուցումներուն մեծ մասը սիրոյ մասին են. Առանց սիրոյ երկինք գոյութիւն չունի և սա մեծագոյն պատուիրանն է:
Այսօրուան աւետարանի նախորդ համարներուն մէջ նաև Տէրը կուսուցանէ մէզի չդատել. Սակայն այս համարը որուն մասին պիտի խօսինք, կարծէք թէ կը հակասէ սիրոյ ուսուցումներուն և պատուիրաններուն:
Սիրոյ պատուիրանի հետ զուգահեռ, մեր Տէրը կուսուցանէ մեզի նաև իմաստութիւն. Սէրը պարտի իմաստութեան հետ միասին ընթանայ, և ահա իմաստութեան մէկ օրինակը-,
«Սուրբ բանը շուներուն մի՛ տաք եւ ձեր մարգարիտները խոզերուն առջեւ մի՛ ձգէք, որպէս զի ոտքերնուն տակ չկոխկռտեն զանոնք ու դառնան ձեզ պատառէն»։ Մատթ. 7
Նախ ծանօթանանք, թէ ովքե՞ր են շուները:
Մեր Տիրոջ ժամանակաշրջանին կը կոչուէին սատանապաշտները, հեթանոսներն ու կռապաշտները. և ըստ երևոյթին այս խօսքի ոճը ծանօթ էր հրեաներուն մօտ, և այս արտայայտութիւնը նաև կը գտնենք մեր Տիրոջ խօսքերուն մէջ ուղղուած Քանանացի կնոջ, երբ անոր ըսաւ «Հացը շուներուն առջև չեն նետեր, և քանանացի կինը հասկցաւ և չվիրաւորուեցաւ այդ խօսքէն, այլ պատասխանեց թէ, «Շուներն ալ իրենց տէրերու սեղանի փշրունքէն կը կշտանան». Տէրը գնահատեց կնոջ ունեցած մեծ հաւատքն ու խոնարհութիւնը:
Ի՞նչպէս հասկնանք այս խօսքերը:
«Սուրբ բանը շուներուն մի՛ տաք»:
Այսինքն մէկու մը չտաս բան մը՝ որ պիտի չգիտնայ կամ չկարենայ գնահատել, մանաւանդ եթէ այդ բանը թանկ ու արժէքաւոր ըլլայ:
Այս կէտը շատ կարևոր է իմանալ մեր հաւատացեալներուն համար, որոնք ոչ մէկ առիթ չեն փախցներ աւետարանելու և կամ քարոզելու Քրիստոսի ու Անոր բերած փրկագործական ծրագրի մասին:
Պիտի որ զգոյշ ըլլանք և իմանանք, իմաստութեամբ ընտրել յարմար վայրը, ժամանակը և անձերը, որոնց առջև կրնանք բանալ մեր սիրոյ սեղանը, և որոնք պիտի կարենան արժևորել սեղանի վրայ դրուած սրբութիւնները, ու ճաշակեն զանոնք:
Հակառակ պարագային, անյարմար պահին ու ժամանակին, ու անյարմար անձանց հրամցնել մեր սրբութիւնները, անոնք պիտի չարժևորեն զանոնք, ու փոխանակ օրհնութիւն ըլլալու իրենց, կրնայ անէծքի վերածուիլ, և սկսին ծաղր ընել ու հայհոյել մեր Սրբութիւններուն:
Խոզերը կը խորհրդանշէին այն ժամանակ, հեթանոսներուն մեղքերը, որոնք օրէնքին հակառակ էին:
Մեր Տէրը Քրիստոս, այս երկու համարներուն մէջ և կարճ բացատրութեամբ, նկատի ունի հետևեալը.-
Փորձէ ընտրել այն մարդը կամ մարդիկը, որոնց պիտի հրամցնես յարմար բաները. Դա աշխարհային իմաստով է նոյնը նաև, ու մասնաւորապէս ու առաւել ևս հոգևոր իմաստով:
Ինչպէս ըսի, կան կարգ մը հաւատացեալներ, որոնք Տիրոջ մասին կուզեն քարոզել որևէ մէկուն առանց իմաստութեան. ԵՒ հետևաբար փոխանակ հոգի մը շահելու, անարգանք կը բերէ Տիրոջ Սուրբ Անունին. Ինչու՞ քանի որ Սրբութիւնները նետեց շուներուն և խոզերուն առջև:
ԵՒ այստեղ մէկը կրնայ կարևոր հարց մը տալ:
Չէ որ մեր Տէրը նախորդ համարներուն մէջ կըսէ մի դատէք. Հապա ինչպէ՞ս հասկնալ այս համարը:
Մեծ տարբերութիւն կայ դատելու և զանազանելու միջև:
Մարդիկ չդատելով, երբեք չի նշանակեր, որ դուն սխալները չես նկատեր. Դուն սխալները կը տեսնես, սակայն չես դատեր. Ինչպէ՞ս.
Սուրբ գիրքը կըսէ.- Եսայա 5
Վա՜յ անոնց, որոնք չարին բարի կ’ըսեն ու բարիին՝ չար.
Որոնք խաւարը՝ լոյսի տեղ ու լոյսը խաւարի տեղ կը դնեն,
Որոնք դառնը՝ քաղցրի տեղ ու քաղցրը դառնի տեղ կը դնեն։
Ճշմարտութիւնները պէտք չէ հակա փոխել. Սուտը սուտ է, սակայն այսինչին կամ այն ինչին մի դատեր ստախօսութեան համար, այլ Սէրէդ մղուած կրնաս գթալ անոր համար, քանի որ կրնայ մէկը անոր սորուեցուցած չըլլայ ճշմարտութիւնը:
Պարտիս պատճառաբանութիւններ գտնել զինք արդարացնելու (քու ներսիդին), և աղօթել անոր համար որ ճշմարտութիւնը ճանչնայ ու փրկուի. Քաջաբար գիտնալով, որ դա սուտ է, պիտի չվկայես որ ճշմարտութիւն է:
Շատ մարդիկ կան, որոնց պիտի որ կարենանք իրենց իրավիճակը և հոգեվիճակը իմանալով, պիտի կարենանք զատորոշել զանոնք՝ որևէ քարոզչութիւն չընելու անոնց: Անոնք միայն մէկ լուծում ունին. Յանձնել Աստուծոյ ձեռքերուն և աղօթել անոնց համար:
Ի վերջոյ այսպիսիներուն տունդ իսկ առնելու իրաւունք չունիս, քանի փոխանակ անոնց օգտակար դառնալու, կրնան անոնք վնաս հասցնել ընտանիքիդ ու զաւակներուդ:
Լաւ սա սիրո՞յ հակառակը չէ՞. Ոչ, սա սէր է շաղախուած քիչ մը իմաստութեամբ: Սուրբ Յովհաննէս առաքեալը կը պատուիրէ նոյնիսկ այսպիսիներուն բարև իսկ չտալ, նայած վիճակի և գնահատականի:
Աղօթենք միասին
Տէր, ինչ խորն ու անքննելի են Քու պատուրաններդ, որոնց խորքերը ու ծալքերը մտնելով է միայն կրնանք Քու պատուիրաններուդ ամբողջութիւնը իմանալ:
Տէ՜ր ինչքա՜ն երկայնամիտ ես անհաւատներու ու (շնացողներու), որոնք Քու փառքդ ու Սրբութիւններդ իմանալով հանդերձ, կը ցանկանք, կօտարանանք, և կը դաւաճանենք քեզ աշխարհի ցանկութիւններուն ու հաճոյքներուն միանալով:
Այսօրուան Սուրբ խօսքերուդ մէջ փորձեցի քննել ինքզինքս, միևնոյն ժամանակ վախնալով որ այդ եզրակացութեան գամ, թէ ես ալ այդ (շուներէն և խոզերէն) մէկը ըլլամ, որը անարժանաբար, և բախտի բերմամբ ծնած եմ Քրիստոնեայ ընտանիքի մը մէջ, ու քեզի որդեգիր դարձած Սուրբ մկրտութեամբ, սակայն գործերով ու կեանքով` անպիտան:
Գթած և մարդասէր Աստուած, Գթայ ինձ պէս անարժանին, և թոյլ տուր ինչպէս քանանացի կնոջ, Քու Սուրբ Սեղանէդ ինկած փշրունքներէն օգտուելով, հոգևոր սովս գոհացնեմ, և Քեզ ճանչնամ որպէս ճշմարիտ ճանապարհը դէպի Յաւիտենական կեանք Ամէն:
Արմէն քահանայ Մելքոնեան
12.10.2019