Հաւատքը լսելէն թէ՞ պաշտամունքէն – Քարոզ ունկնդրելու անհրաժեշտութիւնը
Անհերքելի ճշմարտութիւն է թէ պաշտամունքը հաւատքի արտայայտութիւնն է . իսկ հաւատքը լսելու, Աստուածային խօսքերը ունկնդրելու բնական արդիւնքն է:
Author: Տ. Արմէն քահանայ Մելքոնեան
Աշակերտ, ընտրեալ, Առաքեալ, կորստեան որդի:
Իւրաքանչիւր քրիստոնեայ ընտրուած է Քրիստոսին աշակերտելու, սակայն քիչերուն է որ Աստուածային շնորհը կընտրէ առաքելութեան, քանի որ բոլոր աշակերտները չեն որոնք ձգտումը ունին առաքեալ ըլլալու, և ոչ ալ բոլոր Ձգտողներուն է որ Աստուած կընտրէ այդ Շնորհը տալու:
Խոզերի՞ն ես տալիս սրբութիւնը, թե՞ արժանաւորին
Այսօրուան Սուրբ խօսքերուդ մէջ փորձեցի քննել ինքզինքս, միևնոյն ժամանակ վախնալով որ այդ եզրակացութեան գամ, թէ ես ալ այդ (շուներէն և խոզերէն) մէկը ըլլամ, որը անարժանաբար, և բախտի բերմամբ ծնած եմ Քրիստոնեայ ընտանիքի մը մէջ, ու քեզի որդեգիր դարձած Սուրբ մկրտութեամբ, սակայն գործերով ու կեանքով` անպիտան:
Փորէն վե՞ր թէ վար, ու՞ր է կեդրոնացումդ
Մեր ժողովուրդի բոլոր խաւերուն մէջ հոգևոր տգիտութեան խաւարն է որ կը տիրէ. ԵՒ երանի թէ միայն այդքանը. Այլ շատ յաճախ անոնք նոյնիսկ հոգևորը լսելու ցանկութիւնն իսկ չունին. Իսկ երբ հոգևորի մասին խօսուի, անոնք մկրտուած քրիստոնեաներ են, ու կը հաւատան Աստուծոյ գոյութեան և վերջ:
«Մի՛ վախնար, փոքրիկ հօտ վասն զի ձեր Հայրը հաճեցաւ, որ թագաւորութիւնը ձեզի տայ։», hogevor ankyun, Տէր Արմէն, hogevor karozner 2019
Յանուն Հոր և Որդւոյ և Հոգւոյն Սրբոյ Ամեն Ողջոյն Ձեզ սիրելի ընթերցող ունկնդիր Սուրբ Գիրքը լի է խոստումներով. Սակայն այսօրուան Աւետարանի մէջ եղածը եզակի խոստում է: «Մի՛ վախնար, փոքրիկ հօտ»: Եզակին այս համարին մէջ չվախնալու խոստումը չէ, այլ մեզ փոքրիկ հօտ անուանումը: Այս համարին մէջ կը գոյանայ Աստուծոյ ամբողջական հայրական սէրը մեր նկատմամբ. Մենք միայն … Մանրամասն
«Սա սարքած գործ էր իրենց գլխին»
Որպէսզի հաւատքն ու վստահութիւնը Քրիստոսի անձին նկատմամբ խարսխուի իրենց մէջ: Քրիստոսի ներկայութիւնը թէկուզ և հեռուէն պէտք է բաւարար ըլլայ որպէսզի անոնք չերկմտին ու չվախնան: