ՆԻՒԹԻ ՁԱՅՆԱԳՐԵԱԼ ՏԱՐԲԵՐԱԿԸ
Հոգևոր քարոզներ 2019
Վերջին մի քանի օրերուն մի քանի պատգամներ ունկնդրեցի հոգևոր հայրերու, որոնք կըսեն թէ քարոզ լսելը այդքան էական ու անհրաժեշտ չէ, ինչքան պաշտամունքը: Սա ինձ մղեց ոչ թէ իմ հոգևոր եղբայրներուս պատասխանելու, այլ մեր հետևորդներուն, ինչպէս նաև Աստուած փնտռողներուն Աստուած գտնելու և Անոր գոյութեան ու զօրութեան ծանօթանալու ամենէն հեշտ ճանապարհը՝ (Քարոզ Լսել):
Շատ մը (Հաւատացեալներ), կը հաւատան. սակայն ինչի՞ կը հաւատան չեն կրնար պատասխանել. ինչպէս նաև պաշտամունքի մասնակցողներ, աւելին ըսեմ, պատարագի մասնակցողներ ու հաղորդուողներ, կը մասնակցին ու կը հաղորդուին առանց նուազագոյն գիտութիւնն իսկ ունենալու Սուրբ Պատարագի և կամ իրենց ճաշակած հաղորդութեան մասին: Այսպիսիներուն ինչպէ՞ս բացատրել և ճանչցնել մեր աստուածաբանութիւնը, և կամ մեր հաւատքի նուազագոյն հոգևոր գիտելիքները եթէ ոչ քարոզ խօսութեամբ:
Անհերքելի ճշմարտութիւն է թէ պաշտամունքը հաւատքի արտայայտութիւնն է . իսկ հաւատքը լսելու, Աստուածային խօսքերը ունկնդրելու բնական արդիւնքն է:
Այս մասին Սուրբ գրքի մէջ տասնեակ օրինակներ ունինք որոնցմէ միայն մի քանին պիտի յայտնեմ այստեղ:
Ուրեմն հաւա՛տքը լսելէն է ու լսելը՝ Աստուծոյ խօսքէն։Այսպէս կըսէ մեր մեծ ուսուցիչն ու առաքեալը Պօղոս Հռովմայեցիներուն գրած նամակին մէջ 10:7:
Ինչպէ՞ս կրնամ հաւատալ ԽՕՍՔԻՆ, Խօսքին ունկնդրութեամբ է որ Նա մուտք կը գործէ հոգիիդ խորքերուն մէջ և հաւատք կը ծնի սրտիդ մէջ այդ խօսքին ճշմարտութեան պատճառաւ:
Կենդանի օրինակ մը վերցնենք առաքեալներու կեանքի ու գործի ընդմէջէն:
Գործք. 14։7 Լիւստրայի մէջ մարդ մը նստեր էր ոտքերովը տկար՝ իր մօրը որովայնէն կաղ ծնած, որ բնաւ քալած չէր։ Ասիկա Պօղոսին մտիկ կ’ընէր։ Ան ալ աչքը անոր տնկելով եւ տեսնելով թէ բժշկուելու հաւատք ունի, Բարձր ձայնով մը ըսաւ. «Ելի՛ր, ոտքերուդ վրայ շիտա՛կ կայնէ»։ Ան ալ ցատկելով՝ կը քալէր։
Շատ յստակ է թէ այս մարդուն բժշկուիլը անոր հաւատքին արդիւնքն էր է չէ պիտի չբժշկուէր. և կարևոր հարցումէ այստեղ թէ այդ մարդը ո՞րտեղէն ունեցաւ կամ ստացաւ այդ հաւատքը. նոյն համարը կը պատասխանէ մեր այս հարցին .- Պօղոսին մտիկ կ’ընէր. քանի որ Պօղոս եւ Բառնաբաս 14։6 ու հոն աւետարանը կը քարոզէին. և այդ մարդուն մէջ հաւատքը ծնունդ առած էր անոնց ունկնդրութենէն: Նա լսեց խօսքը, սրտով ունկնդրեց. և ի՞նչ էր արդիւնքը, խօսքը մուտք գործեց իր հոգւոյն մէջ և ծնաւ ճշմարիտ հաւատքը:
Աւետարանական այս հատուածը անցողի կարդացողը միայն պիտի հրապուրուի Պօղոսի հրաշագործութեամբ, սակայն խորքին մէջ պօղոսը չէր հրաշագործը, Պօղոսի խօսքը և կամ անոր առաքեալ ըլլալու տիտղոսը չէր բժշկողը, այլ Խօսքն էր որ մուտք գործեց այդ մարդուն կեանքին մէջ ու բժշկեց զինք:
Խորքին մէջ Պօղոսը 3 բաներ կատարեց
1- Աւետարանը քարոզեց, 2- Նկատեց մարդուն հաւատքը որ բաւարար էր զինք բժշկելու, իսկ 3- ըսաւ մարդուն որ կրնայ ոտքի կենալ քանի իր հաւատքը կրնայ զինք բժշկել:
Բժշկուող մարդը նոյնպէս 3 բաներ կատարեց. 1- Լսեց աւետարանի քարոզը, 2- Հաւատքը ծնունդ առաւ իր մէջ, իսկ 3- ցատկելով՝ քալեց։
Ո՞րտեղեն ստացաւ այդ մարդը հաւատքը. Պօղոսի քարոզչութենէն
Պօղոսը ի՞նչ կը քարոզէր, Փրկութեան և բժշկութեան Աւետարանը. Վասն զի Նա ամօթ չի սեպեր Քրիստոսի աւետարանը քանզի Աստուծոյ զօրութիւնն է ան՝ բոլոր հաւատացեալներուն փրկութեան համար: Հռովմայեցիս 1:16
Աւարտեմ միտքս Առաքեալի նշանաւոր մէկ խօսքով մը որ կըսէ .- Հռովմայեցիս 10:17 «Ուրեմն հաւա՛տքը լսելէն է ու լսելը՝ Աստուծոյ խօսքէն»։
Տէր՝ մեր ականջները բաց Խօսքդ լսելու, և մեր սրտերը Սուր Հոգիդ ընդունելու Ամէն
Օրվա ընթերցվածք.
Իմաստություն Սողոմոնի 1.11-15
11 Ուստի այսուհետեւ զգո՛յշ եղէք անօգուտ քրթմնջիւնից եւ բամբասանքներից խնայեցէ՛ք ձեր լեզուն, որովհետեւ գաղտնի շշնջիւնը զուր չի անցնի, եւ ստախօս բերանը կսպանի հոգին: 12 Ձեր կեանքի մոլորութեամբ ձեզ մահ մի՛ ցանկացէք եւ մի՛ սպանէք ձեր անձերը ձեր իսկ ձեռքերի գործերով: 13 Արդարեւ, Աստուած մահ չի ստեղծել եւ նա չի ուրախանում ողջերի կորստեան համար: 14 Նա ամէն ինչ հաստատել է լինելու համար, եւ աշխարհի գործերը փրկութեան համար են: Ո՛չ մահաբեր թոյն կայ նրանց մէջ, ե՛ւ ոչ էլ դժոխքի թագաւորութիւն՝ երկրի վրայ, 15 որովհետեւ արդարութիւնը անմահ է: