Ինչո՞ւ մեր սրտերն էլ չեն ճմլվում…
Մենք ապրում ենք մեծ հնարավորության կողքին և չենք նկատում, այնպես, ինչպես չենք նկատում տիեզերքի հրաշքներից թերևս ամենօրյա կրկնվողը` արևածագը և մայրամուտը, բնությունը, որը չգնահատելուց բացի նաև աղտոտում ենք:
«Այն Աստուածը, որին դու յաճախ աղօթում ես, նա կը փրկի քեզ»։
Դանիել մարգարեն առյուծների գբի մեջ հանգիստ քնեց գիշերը, իսկ նրան այնտեղ գցող` Դարեհ արքան չկարողացավ գիշերը քնել:
Ծնունդ, Մկրտություն և Մահ.
Նրանք վաճառում էին իրենց կալուածքներն ու ինչքերը եւ բաժանում էին բոլորին, ում ինչ որ պէտք լինէր, որովհետև հավատում էին:
Հիշատակ մեռելոց.
Գոհություն Աստծուն Իր պարգևած յուրաքանչյուր օրվա համար: Յուրաքանչյուր օրն այնպես ապրենք, որ մեր ննջելը չլինի կորուստ, այլ` շահ մեզ համար: Ապրենք Հարության մեծ հույսով:
Կիրակի. Տոն Սուրբ Հարության.
Փա՜ռք հրաշափառ Հարությանը Քրիստոսի: Այս բարի Ավետիսով մենք պետք է միմյանց ողջունենք ամեն օր` մինչև Համբարձման Տոն, և այս օրերը կոչվում են ուտիքի օրեր, որից հետո վերականգնվում է չորեքշաբթի և ուրբաթ օրերի պահքը:
Ավագ Շաբաթ Ճրագալույց Զատկի
Քրիստոնյայի պատասխանը միշտ պետք է հավատով լինի, հույսով և սիրով լցված, որպեսզի փորձության մեջ լինելիս, վստահ ասի. «Աշխարհի իշխանը ինձ վրա ոչ մի իշխանություն չունի, որովհետև իմ երկյուղը Տիրոջից է և իմ ապավենը իմ Տեր` Հիսուս Քրիստոսն է միայն»: