1.- Հոգեւոր կեանքի բացակայութիւնը թ’է եկեղեցականներու եւ թ’է աշխարհականներու մօտ՝
2.- Կանոնական կեանքի հանդէպ անտարբերութիւն, որը առիթ կու տայ «մենաշնորհեալներուն -Օլիկարխներուն, շահագործել եկեղեցին եւ ժողովուրդը:
3.- Կանոնական կեանքի բացակայութիւնը առիթ կու տայ անտեսել եւ ոտնակոխել օրէնքի տարրական պարտաւորութիւնները:
4.- Պէտք է յաճախ յիշեցնել որ օրէնքէ վեր անձ մը չի կրնար ըլլալ, եկեղեցական կամ աշխարհական:
5.- Ժողովուրդը բացարձակ տէրն է եկեղեցիին եւ պէտք չէ հանդուրժէ կղերապետութիւն:
6.- Կրօնական եւ աշխարհական ղեկավարութիւն հաշուետու են ժողովուրդին: